Trauma’s in je kindertijd kunnen een last voor het leven zijn. Zeker als ergens diep vanbinnen nog de overtuiging leeft dat het allemaal jouw schuld was… “Onbewust dacht je als kind: als er nare dingen gebeuren, komt dat vast doordat ik niet genoeg heb gedaan,” zegt de bekende psychotherapeut Imi Lo. Lees hoe jij jezelf bevrijdt van schuldgevoelens, schaamte en perfectie.
Je deed het enige wat je als kind kon doen: jezelf de schuld geven.
Alles komt door mij…
Wanneer we als kind een trauma hebben opgelopen of te veel verantwoordelijkheid hebben gekregen, zijn we vaak geneigd om aan te nemen dat álles aan onszelf ligt. Als dingen volgens plan verlopen, nemen we aan dat dit komt doordat we er hard voor hebben gewerkt. We zijn veilig, omdat we enorm waakzaam waren en niemand vertrouwden.
Maar zodra dingen niet volgens plan gaan, wanneer we in gevaar zijn omdat we gekwetst, verraden of verlaten worden, dan gaan we er ook vanuit dat dit aan onszelf ligt. We hebben een enorme fout gemaakt. We zijn een ‘slecht persoon’. We waren ‘te veel’. We hebben niet hard genoeg gewerkt of er is iets fundamenteel mis met ons.
Verdedigingsmechanisme uit je jeugd
Dit patroon is gefundeerd in het goedbedoelde verdedigingsmechanisme dat onze mind creëerde. Toen je klein was en je ouders, broertjes of zusjes, leraren of ouderen gemeen tegen je waren, of de mensen die je hadden moeten beschermen maar dat niet deden, wist je niet wat je moest doen. Zelfs als je verwaarloosd en mishandeld werd, kon jij je ouders niet de schuld geven. Omdat het extreem eng was om boos te worden op degenen van wie je afhankelijk was. Je jonge brein was bang: als de enige mensen van wie ik afhankelijk ben ‘slecht’ zijn, wat heb ik dan nog?
Overleven in een enge wereld
Je stelde jezelf de vraag: ‘Is er dan niets wat ik kan doen om controle over de situatie te krijgen; hoe kan ik overleven in deze enge wereld?’ Dus deed je het enige wat je kon doen: jezelf de schuld geven. Onbewust dacht je: als er nare dingen gebeuren, komt dat vast doordat ik niet genoeg heb gedaan. Omdat er iets mis met me is of omdat ik iets fout heb gedaan. Op die manier behoud ik in elk geval het idee dat de ouders van wie ik afhankelijk ben, ‘goed’ zijn.
Een masker van perfectie
En als ik degene ben die slecht is, dan kan ik er tenminste iets aan doen! Misschien kan ik harder werken om een beter persoon te worden. Ik kan heel voorzichtig en vlijtig zijn, zodat ik nooit een fout maak. Ik zal altijd andermans behoeften voor de mijne stellen om er zeker van te zijn dat ik een goed mens ben. Ik zal altijd hard studeren, hard werken en ervoor zorgen dat ik perfect ben in alles wat ik doe.
Ik zal altijd streven naar succes en erkenning en hopelijk verzeker ik mezelf dan van liefde. Ik zal in een conflict altijd de boel sussen. Ik zal altijd een moedig en vrolijk masker opzetten en niemand lastigvallen met mijn zorgen. Ik zal altijd sterk zijn en niemand toestaan mij te beschermen. Ik zal stoppen met kind zijn en snel volwassen worden. Ik zal geen behoeften of gevoelens meer hebben. Ik zal, ik zal…
Terug in de tijd gaan
Deze beloften worden onze verhalen. Ze sijpelen diep in onze geest door en groeien uit tot de belangrijkste regels die ons leven bepalen. En op een dag realiseren we ons dat we onze onschuld verloren zijn, onze vaardigheid om vreugde te proeven en te ontspannen in het leven. Als je terug in de tijd kon gaan, dan wens ik dat jij de hand van dat bange jonge kind kon vasthouden. En het kon vertellen dat het niet zijn of haar schuld is en dat het niet alles zelf hoefde te dragen.
Het had nooit jouw taak mogen zijn om je ouders op te vrolijken, om je familieleden van advies te voorzien, om de pestkoppen te kalmeren. Je had het recht om onhandig te zijn, om egocentrisch te zijn en om veel, heel veel fouten te maken. Jou had niet verweten mogen worden dat je gewoon kind was.
Misschien kun je op deze manier de zware last van schuldgevoelens, schaamte en verwijten wegnemen. Als je terug in de tijd kan gaan en dat jonge kind van zijn of haar last bevrijdt, voel jij je misschien ook lichter en vrijer.
Ontspannen en loslaten
Wees vriendelijk, maar onthoud dat het geluk en welzijn van andere mensen niet jouw verantwoordelijkheid is. Zelfs niet als ze dicht bij je staan en zelfs niet als ze jou verwijten dat ze zich gekwetst voelen. Je hebt het recht om boos te zijn, je uit te spreken en om anderen ervan te weerhouden over jouw grenzen te gaan.
En vergeet nooit: niets hoeft perfect te zijn én het ligt niet allemaal aan jou. Alles werkt samen met krachten buiten jezelf die je niet kunt zien. Als dingen niet volgens plan gaan, dan kan er een reden zijn die je (nog) niet ziet. Als je wilt dat er iets gebeurt, hoef je niet onder extreme druk te leven en te geloven dat jij de enige bent die dit voor elkaar kan krijgen. Je kunt een intentie zetten, je best doen en het dan loslaten.
Onthoud dit en kijk of je vandaag, alleen vandaag, een beetje beter kunt ademen en je een beetje lichter voelt. Kun jij je heel even ontspannen, wetende dat jouw realiteit een samenwerking met het universum is?
Je verdient het om vrij te zijn.
Je verdient het om voor jezelf te leven.
Haal adem, je bent oké.
Je wordt vastgehouden door iets groters dan jij.
Boekentip van de redactie: (Te) veel voelen
Imi Lo helpt je met (Te) veel voelen als emotioneel intens, gevoelig en begaafd persoon je weg in het leven te vinden. Je leert om je emotionele gevoeligheid om te zetten in positiviteit. Emotionele gevoeligheid gaat gepaard met prachtige eigenschappen. De gaven van emotioneel gevoelige mensen gaat vaak gepaard met andere vormen van bijzondere begaafdheid.
Bestel jouw exemplaar met gratis verzending bij Boekenwereld.com